skorek zbozowy

Opracowanie Prof. dr hab. Jan Nawrot-entomolog, kierownik Zakładu Entomologii Instytutu Ochrony Roślin-Państwowego Instytutu Badawczego w Poznaniu.
Mgr inż. Tomasz Klejdysz-leśnik, entomolog 

Skórek zbożowy (Trogoderma granarium Ev.)

Długość: 1.5-3.0 mm

Wygląd: ciało owalne, wypukłe, rdzawobrunate z żółtymi plamkami, na które składają się kępki lekko odstających, stosunkowo długich szczecin. Głowa i przedplecze ciemniejsze, czasem prawie czarne. Czułki 11-członowe, buławka samców 5-członowa, samic 4-członowa. U niektórych okazów stwierdzono czułki 9 lub 10-członowe.

Zasięg: kosmopolityczny gatunek pochodzi z Indii, skąd rozprzestrzenił się prawie na wszystkie kontynenty.

Występowanie: w pomieszczeniach nieogrzewanych występuje w więszości krajów afrykańskich, na Bliskim Wschodzi i w południowej Azji. Na pozostałych obszarach w strefie klimatu umiarkowanego mogą rozwijać się populacje przywiezione z porażonymi produktami i umieszczone w pomieszczeniach zamkniętych.

Zasiedlane materiały: ziarno pszenicy, jęczmienia, owsa, żyta, ryżu i sorgo, produkty przemiału ziarna, nasiona roślin strączkowych, lnu i pomidorów, makuchy, pasze, orzechu arkaidowe, słoma i siano, kopra, makaron, suszone owoce, mączka rybna, ser, kazeina.

Bionomia: samice w sprzyjających warunkach mogą złożyc do 125 jaj, zwykle pojedynczo na produkty spożywcze. Optymalna temperatura rozwoju to 32-36ºC. Wilgotność powietrza nie ma większego wpływu na rozwój owada. W tych warunkach cykl rozwojowy może zamknąć się w 40 dniach jednak w niższych temperaturach może wydłużyć się nawet dwukrotnie. Liczba stadiów larwalnych w dużej mierze zależna jest od temperatury, w jakiej odbywa się rozwój i w optymalnych wynosi 4-5, lecz w warunkach niekorzystnych larwy mogą linieć aż 15 razy. Ciekawą zdolnością larw tego gatunku jest tendencja do zapadania w diapauzę, nawet w sprzyjających warunkach do dalszego rozwoju. Larwy linieją wtedy i pomniejszają swoje rozmiary, aby po pewnym czasie powrócić do normalnego żerowania. Larwy zapadające w diapauzę, mimo iż są mniejsze od normalnie żerujących, mogą być od nich nawet dwa razy cięższe (większe zapasy tłuszczu, białek i glikogenu) a samice pochodzące od larw, które przeszły diapauzę mogą złożyć znacznie więcej jaj od tych, które przechodziły rozwój bez diapauzy.

Znaczenie gospodarcze: groźny szkodnik magazynowego ziarna, z uwagi na możliwość ekspansji, wytrzymałość na niskie temperatury i brak pokarmu, umieszczony został na liście kwarantannowej.