Czasami, kiedy w nocy zapalamy światło zauważamy małe, srebrne robaczki mające kształt wydłużonej kropli. Robaki te po zauważeniu światła bardzo szybko zaczynają uciekać zygzakami i już po chwili znikają z naszego pola widzenia. Ca to za małe robaczki, które zdarza nam się widywać w nocy? Te malutki robaczki uciekające w nocy to rybiki cukrowe.
Rybik cukrowy – co to jest?
Rybik cukrowy znany również jako srebrzyk jest owadem z rodziny rybikowatych i rzędu rybików. W przeszłości rybik cukrowy zaliczany był do szczeciogonków, ale obecnie takson ten nie jest wyróżniany, a jego przedstawiciele zaliczani są do rybików lub przerzutek.
Jak wygląda rybik cukrowy?
Wygląd rybika cukrowego jest bardzo charakterystyczny w związku z czym trudno jest go pomylić z innymi gatunkami owadów. Z owadów występujących w Polsce jedynie blisko z nim spokrewniony rybik piekarniany jest do niego podobny.
Ciało rybika cukrowego w przedniej części jest dość szerokie, ale zwęża się ku tyłowi. Krótkie odnóża rybików cukrowych zakończone są składającą się z trzech członów stopą. Bez szczecin, styli, czułek i nóg ciało rybików cukrowych kształtem przypomina wydłużoną kroplę wody.
Rybik cukrowy osiąga do 10 milimetrów długości. Brunatnawe lub szare łuski nadają mu metaliczny połysk. Odnóża i spodnia część ciała są minimalnie jaśniejsze od reszty ciała. Czułki rybików cukrowych są proste, długie, biczykowate, skierowane do przodu i składają się z wielu członów. Ich długość dochodzi do ¾ długości ciała. Szczeciny, które pokrywają ciało rybików cukrowych są gładkie i nie mają zadziorów. Trzy długie szczeciny znajdują się na końcu ciała rybika cukrowego. Oprócz tych szczecinek na końcu odwłoka znajdują się również style których są 2 lub 3 pary. Oczy rybika cukrowego składają się z 12 ommatidów. Wygląd poszczególnych segmentów tułowiowych rybika cukrowego jest dość podobny. Na każdym z nich znajduje się para odnóży. Mimo iż odnóża te zakończone są ostrymi pazurkami rybiki cukrowe nie chodzą po pionowych, gładkich powierzchniach.
Jak wspominaliśmy jedynym owadem przypominającym rybika cukrowego żyjącym w Polsce jest rybik piekarniany. Czym różni się on od rybika cukrowego? Jest on dłuższy i bardziej krępy. Pokrywające go łuski są czarne lub żółtawe, a jego czułki szczeciny są znacząco dłuższe niż jest to w przypadku rybika cukrowego.
Do rybika cukrowego podobne są również inne gatunki rybików, ale nie występują one w Polsce. Bardzo powszechne są za to poza Polską. Pojawiają się nawet na Antarktydzie, choć najliczniejsze są w miejscach o cieplejszym klimacie. Najwięcej przedstawicieli tej rodziny żyje na południowoafrykańskiej pustyni Namib.
Rozmnażanie się i rozwój rybików cukrowych
Jaja rybików cukrowych mają owalny kształt. Są one szerokie na milimetr i długie na 1,5 milimetra. Po złożeniu są one białe i gładkie Podczas swojego rozwoju marszczą się one i kurczą. Po wyjściu z jaja larwa rybika cukrowego ma 2 milimetry długości. Jest mlecznobiała. Na jej ciele nie ma wyrostków, ani szczecin. Łuski rybika cukrowego pojawiają się dopiero po trzecim linieniu. Po czwartym linieniu pojawia się pierwsza para styli, a druga para po ósmym lub dziewiątym linieniu.
Rybik cukrowy przekształca się w mogącą się rozmnażać postać dorosłą po dziesiątym linieniu. Rybiki cukrowe żyją dość długo jak na owady. Przy temperaturze wynoszącej 27 stopni Celsjusza żyją one przez 3,5 roku. W wyższych temperaturach czas życia rybików cukrowych skraca się. Przy temperaturze wynoszącej 29 stopni Celsjusza owady te żyją 2 lata, a przy temperaturze wynoszącej 32 stopnie Celsjusza półtora roku. Jaja składane są przez rybiki cukrowe latem pojedynczo lub w liczących do 3 jaj grupach. Mogą być one składane na pokarmie lub w szczelinach. Pojedyncza samica rybika cukrowego składa około 100 jaj. Rozwój jaj może następować w temperaturze wynoszącej od 22 do 37 stopni Celsjusza i jest on szybszy w wyższych z mieszczących się w tym przedziale temperatur. Przy temperaturze wynoszącej 32 stopnie Celsjusza rozwój ten trwa 19 dni.
Przy 22 stopniach Celsjusza wydłuża się on do 43 dni. W warunkach niskiej wilgotności może dojść do zaschnięcia jaj rybika cukrowego przy czym im wyższa jest temperatura tym wyższa musi być wilgotność aby nie doszło do zaschnięcia jaj. Rozwój jaj rybika cukrowego przy temperaturze wynoszącej 27 stopni Celsjusza trwa od trzech do czterech miesięcy. Rybiki cukrowe są mało odporne na działanie niskich i wysokich temperatur oraz na niską wilgotność powietrza. Wymagania te wynikają z faktu, że te małe srebrne robaczki wywodzą się z rejonów tropikalnych.
Zwyczaje rybika cukrowego
Rybiki cukrowe dość rzadko żerują w dzień. Prowadzą głównie nocny tryb życia. Zaskoczone nagłym pojawieniem się światła podczas ich żerowania początkowo nieruchomieją, a następnie uciekają do zygzakowatymi ruchami do swoich kryjówek. Ponieważ rybiki cukrowe lubią wilgoć szczególnie często pojawiają się one w łazienkach.
Co je rybik cukrowy
Rybik cukrowy jest komensalem człowieka czyli zwierzęciem żywiącym się pozostawionymi przez człowieka resztkami.
Dieta rybika cukrowego jest bardzo zróżnicowana. Rybik cukrowy może zjeść niemal wszystko czym żywi się człowiek, a ponadto żywi się również papierem, klejami oraz tkaninami takimi jak jedwab, wełna i bawełna. Na terenie mieszkań rybiki cukrowe najczęściej widujemy w miejscach w których jest woda takich jak wanny lub zlewy.
Wrogowie rybika cukrowego
Na rybik cukrowe polują pająki, pareczniki, skorki pospolite i koty.
Co zrobić żeby nie mieć rybików cukrowych
Prawdopodobieństwo pojawienia się rybików cukrowych w naszym mieszkaniu możemy znacząco zmniejszyć dbając o porządek w mieszkaniu. Przede wszystkim należy usuwać resztki pokarmu. Ponadto należy wietrzyć ciemne wilgotne pomieszczenia i wszelkie szpary w podłodze.
Zwłaszcza zadbanie o niską wilgotność w mieszkaniu jest pomocne w zwalczaniu tego owada ponieważ niska wilgotność zabija go znacząco szybciej od braku pożywienia. Ponieważ rybiki preferują wysokie temperatury warto je obniżyć, choćby na krótko poprzez wietrzenie. Wszelkie resztki pokarmowe powinny być szybko sprzątane.
Dużym utrudnieniem w zwalczaniu rybików cukrowych jest długowieczność osobników dorosłych, która sprawia, że jaja składane są przez srebrzyki przez dłuższy czas, a także wysoka odporność rybikówna głód. Bez pożywienia te owady występujące w łazienkach mogą przeżyć nawet rok.
Rybiki Cukrowowe Zwalczanie
Niestety zwalczanie rybików cukrowych przedstawionymi metodami nie jest szczególnie skuteczne. Wynika to przede wszystkim z długowieczności rybików cukrowych i ich wysokiej odporności na głód. Srebrzyki mogą przeżyć bez jedzenia nawet rok. Trudno jest przez tak długi czas zachowywać idealną czystość w mieszkaniu. Z tego powodu najlepszy sposób na rybiki cukrowe i najlepsza metoda na rybiki cukrowe to zwalczanie rybików cukrowych za pomocą substancji chemicznych. Substancje te najczęściej nakładane są poprzez oprysk na rybiki cukrowe. Ponieważ zwyczajni ludzie nie posiadają sprzętu niezbędnego aby wykonać oprysk na srebrzyki w celu jego wykonania najlepiej skorzystać z usług profesjonalnej firmy DDD zajmującej się zwalczaniem rybików cukrowych.