Zwalczanie i odławiaanie węży i żmij

Zwalczanie i odławianie węży i żmij

Niewiele jest zwierząt tak powszechnie nielubianych jak węże, a szczególnie żmijom od lat przypisuje się najgorsze cechy. Pełzające, oślizgłe, mściwe a do tego śmiertelnie jadowite – to pierwsze skojarzenia ze żmiją u wielu osób. Jednakże istnieje ogromna rzesza miłośników tych gadów, którzy hodują węże w swoich domach, często nielegalnie.

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dn. 3 sierpnia 2011r. w sprawie gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi zawiera listę zwierząt, których nie można trzymać w domach, rozmnażać ani sprzedawać. Są na niej jadowite węże, takie jak pyton czy anakonda, żmije, skorpiony oraz pająki. Przepisy weszły w życie po to, aby ukrócić ucieczki niebezpiecznych zwierząt z mieszkań. Zdarza się też, że hodowcy świadomie je wypuszczają. Takie zwierzęta zwykle nie są w stanie przetrwać w naszych warunkach. Często jest tak, że giną natychmiast, albo staje się to zimą.

Niestety niektóre z takich egzotycznych gatunków są w stanie przetrwać w naszym kraju w specyficznych warunkach. Mogą to być akweny wodne takie jak jeziora i rzeki, do których zlewana jest woda pochodząca z elektrowni. Istnieje taki kompleks jezior w okolicy Konina, w którym występuje wiele egzotycznych gatunków zwierząt i roślin, a nawet takie, które normalnie żyją w klimacie tropikalnym.

Co to za wąż lub żmija? :

W Polsce występuje 5 gatunków węży: wąż Eskulapa, gniewosz plamisty, zaskroniec zwyczajny, zaskroniec rybołów i żmija zygzakowata. Jedynym jadowitym gadem jest właśnie żmija zygzakowata ,która atakuje tylko w obronie własnej. Poniżej krótka charakterystyka wymienionych węży:

• Wąż Eskulapa (Elaphe longissima) jest gatunkiem niejadowitego węża z rodziny połozowatych. Jest to największy wąż żyjący w Polsce o długości ciała nawet 2 m. Dorosły osobnik ma barwę oliwkowo-brązową z wieloma małymi, jasnymi plamkami. Samice węża Eskulapa składają różną liczbę jaj – od 2 do 21. Głównym jego pożywieniem są myszy, jaszczurki, jaja, pisklęta, małe ptaki oraz małe węże. Żyje w lasach liściastych na terenach pagórkowatych wśród skał i na silnie nasłonecznionych stokach, głównie w Bieszczadach
• Gniewosz plamisty (Coronella austriaca) zwany jest także miedzianką. Jest gatunkiem niejadowitego węża z rodziny połozowatych. Dorosły osobnik osiąga od 60 do 75 cm długości. Samce przybierają barwę rdzawą lub brązową, zaś samice szarą. Wzdłuż środkowej linii grzbietu występują 2-4 rzędy plam, które umiejscowione są na przemian. Zdarza się, że plamy na ciele tworzą zygzak, przez co przypomina żmiję zygzakowatą. Miedzianka różni się od żmii zookrąglonym pyskiem i okrągłymi źrenicami. Gniewosz plamisty jest jajożyworodny. Samica tego węża rodzi do 19 młodych, które od razu są samodzielne. Żywi się głównie jaszczurkami, czasem pisklętami i myszami, a nawet osobnikami ze swojego gatunku. Ofiarę dusi poprzez oplatanie swoim ciałem, po czym połyka ją żywą lub martwą. Gniewosz plamisty występuje na terenach skalistych i trawiastych. Lubi zasiedlać miejsca suche i silnie nasłonecznione. Można go spotkać prawie w całej Europie. W Polsce objęty jest ścisłą ochroną ze względu na zagrożenie wyginięcia.
• Zaskroniec zwyczajny (Natrix natrix) jest najpopularniejszym wężem występujący, w Polsce. Wąż ten nazwę swą zawdzięcza dwom żółtym plamom widniejącym na tylnej części głowy “za skoniami”. Długość ciała samca dochodzi do 150 cm, natomiast samice osiągają 80 cm. Ubarwienie tułowia zaskrońca jest zmienne, bywa szare, zielonkawe lub zielono-brązowe, a brzuch w kolorze jasnokremowym. Na przełomie czerwca i lipca samica składa jaja, a po upływie 4-8 tygodni wylęgają się młode. Zaskrońce żywią się rybami, żabami oraz małymi gryzoniami. Swoje żywe ofiary połykają w całości. Zaskrońce można spotkać na terenach podmokłych, w okolicach bagien czy jezior. Są zmiennociepłe, lubią wygrzewać się na słońcu. Obszar występowania tych węży obejmuje całą Europę (poza Szkocją i Irlandią), środkową część Azji i północną część Afryki. Zaskroniec jest niejadowity, a nawet jest niegroźny dla człowieka. Ciekawostką jest, że w niebezpieczeństwie potrafi udawać martwego, a także wypuszczać ciecz o nieprzyjemnym zapachu dla zniechęcenia wroga. Bardzo dobrze pływa, więc zagrożony często ucieka do wody.
• Zaskroniec rybołów (Natrix tessellata) jest niejadowitym wężem z podrodziny zaskrońcowatych w rodzinie połozowatych. Ubarwienie ciała może być szare, oliwkowe lub zielono-brązowe. Na grzbiecie znajdują się ciemne plamy, a na żółtawej stronie brzusznej czarne cętki. U młodych osobników pojawiają się żółte lub białe plamy na skroniach, które z wiekiem zanikają. W lipcu na wilgotnym terenie, samice składają jaja w ilości 5-25 jaj. Po upływie 2 miesięcy wylęgają się młode. Głównym pożywieniem tego gatunku węży są ryby. Większą część życia spędza w okolicach zbiorników wodnych, choć zimuje na lądzie. Zaskroniec rybołów występuje od środkowej części Europy do zachodniej części Chin i północno-zachodnich Indii. W Polsce odnotowano pojedyncze obserwacje tego węża.  
• Żmija zygzakowata (Vipera berus) jest jedynym jadowitym wężem występującym w Polsce. Osiąga najczęściej 90 cm długości. Ma głowę o trójkątnym kształcie oraz pionowe źrenice. Ubarwienie ciała bywa brązowe, szare, oliwkowo-zielone, niebiesko-szare lub czerwono-brązowe. Na grzbiecie posiada charakterystyczny czarny zygzak. Jak większość węży jest jajożyworodna. Samica rodzi od 5 do 15 młodych. Głównym pożywieniem żmij są niewielkie ssaki owadożerne np. krety, ryjówki oraz gryzonie m.in. myszy. Zdarza się, że poluje na jaszczurki, żaby, pisklęta a także owady. Młode żmije żywią się ślimakami, dżdżownicami, owadami, młodymi jaszczurkami i płazami. Żmija zygzakowata lubi przebywać na podmokłych łąkach, lasach czy polankach, głównie pod kamieniami i wśród krzewów. Jest gatunkiem o dużym zasięgu występowania, a mianowicie zamieszkuje większą część Europy (z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego), północną część Azji, w Skandynawii przekracza koło podbiegunowe. W Polsce występuje na całym obszarze w różnych odmianach: jasna czyli szara lub rudobrązowa z czarnym zygzakiem oraz czarna. W sytuacji zagrożenia głośno syczy i najczęściej ucieka przed napastnikiem. Żmija nigdy nie ukąsi człowieka bez przyczyny. Atakuje w sytuacji kiedy jest osaczona i nie ma możliwości ucieczki. Jeśli zostanie zmuszona do obrony, jej ukąszenie w 30-60% przypadków jest suche czyli bez wstrzyknięcia jadu. Jednak ze względu na możliwość martwicy konieczna jest pomoc medyczna. Jad żmii zygzakowatej jest mieszaniną toksyn o szerokim działaniu. Może uszkodzić układ nerwowy, powodować martwicę tkanek, zmniejszać krzepliwość krwi, zmieniać rytm pracy serca. Po ukąszeniu żmii na skórze pozostają dwie charakterystyczne ranki. Ukąszenie jest szczególnie niebezpieczne u dzieci i osób starszych, natomiast u zdrowego dorosłego człowieka nie stanowi śmiertelnego zagrożenia. Leczenie polega na podaniu antytoksyny końskiej.

TAGI: Firma łapiąca węże Warszawa, Odławianie żmij Gdańsk, Zwalczanie węży Toruń, Dziki wąż Kraków, Chwytanie węży Wrocław, Odstraszyć węże Katowice, Żmija Łódź, Odławianie dzikich węży.