Mucha plujka (Calliphora vicina), znana również jako mucha pospolita lub mucha niebieska, jest gatunkiem muchy z rodziny Calliphoridae. Jest to jeden z najbardziej powszechnych gatunków much, które można znaleźć na całym świecie, w tym w Europie.
Jak wygląda mucha plujka?
Mucha plujka (Calliphora vicina) jest owadem, który ma kilka charakterystycznych cech morfologicznych.
- Barwa. Tułów muchy plujki jest metalicznie niebieski lub niebiesko-zielony, co nadaje jej błyszczący wygląd.
- Owłosienie. Powierzchnia ciała muchy pokryta jest krótkim, sztywnym owłosieniem, które może pomóc w detekcji ruchu powietrza i umożliwia komunikację z innymi osobnikami tego samego gatunku.
- Oczy. Mucha plujka ma duże, czerwone oczy, które zajmują znaczną część głowy i umożliwiają jej szerokie pole widzenia.
- Czułki. Czułki są krótkie i skierowane do przodu, służące jako narządy węchu i dotyku.
- Aparat gębowy. Mucha plujka ma ryjek przystosowany do ssania płynów, co jest typowe dla większości much.
- Tułów. Jest krępy i zwarty, co dodaje muchom siły i wytrzymałości.
- Skrzydła. Mucha plujka ma dwa przezroczyste skrzydła z wyraźnym unerwieniem.
- Skrzydła. Pozwalają muchom jej na szybki i zwinny lot.
- Nogi. Są stosunkowo długie i cienkie, co umożliwia jej szybkie poruszanie się i zdolność do łapania się różnych powierzchni.
- Odżywianie. Plujka ma aparat gębowy typu ssącego, co oznacza, że nie jest zdolna do gryzienia lub żucia pokarmu stałego, ale może ssać płyny.
- Rozmiar. Długość ciała muchy plujki zwykle wynosi od 6 do 12 mm, co jest typowym rozmiarem dla much z rodziny Calliphoridae.
Ćma bukszpanowa — czy wiesz co to za owad?
Ile żyje mucha plujka?
Całkowita długość życia muchy plujki, od stadium jaja do śmierci dorosłego osobnika, zwykle wynosi ok. 18 dni. Długość życia dorosłej muchy to natomiast około 11 dni. Ostatecznie czas przeżycia zależy od warunków środowiskowych i dostępności pożywienia. Optymalne warunki środowiskowe, takie jak wysoka temperatura (ok. 27 stopni Celsjusza) i duża ilość pożywienia, mogą zwiększyć szanse na przeżycie osobników dorosłych.
Mucha plujka: rozwój
Cykl życiowy much plujek można podzielić na 4 główne fazy: jajo, larwa, poczwarka, dorosła mucha.
- Jajo. Okres rozwoju wynosi od 1 do 2 dni. Samica składa jaja na materiałach organicznych, takich jak padlina lub odpady organiczne.
- Larwa. Okres rozwoju od 3 do 5 dni. Larwy przechodzą przez trzy stadia (instary), zjadając materiał organiczny, który pozwala im na rozwój i wzrost.
- Poczwarka. Okres rozwoju od 6 do 8 dni. Larwy przepoczwarczają się, tworząc twarde, brązowe poczwarki, z których wyłaniają się dorosłe muchy.
- Mucha. Długość życia od 9 do 18 dni. Dorosłe muchy odżywiają się nektarem, sokami owocowymi lub innymi substancjami płynnymi, wyssanymi np. z mięsa, padliny itp.
Czy mucha plujka gryzie?
Mucha plujka nie jest owadem, który gryzie ludzi lub zwierzęta. Jej aparat gębowy jest przystosowany do ssania, a nie do gryzienia. Muchy te odżywiają się głównie substancjami płynnymi, takimi jak nektar z kwiatów czy inne płyny zawarte w materiałach organicznych, na których się rozwijają. Mogą także spożywać płyny z rozkładających się zwłok lub odpadów organicznych. Choć mucha plujka sama nie gryzie, jej obecność może być związana z ryzykiem przenoszenia chorób. Muchy te często odwiedzają miejsca zanieczyszczone bakteriami, takie jak śmieci czy padlina, i mogą przenosić mikroorganizmy na żywność czy inne powierzchnie, z którymi ludzie mają kontakt, co stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego.
Dezynsekcja — komu i w jaki sposób może pomóc?
Mucha plujka: choroby
Plujki same w sobie nie są nosicielami chorób, ale mogą przyczynić się do przenoszenia patogenów. Muchy lądują i żerują na różnych substancjach, w tym na zgniłym jedzeniu, zwłokach zwierząt i ludzkich odchodach. Z tego też powodu mogą przenosić znajdujące się w nich bakterie i wirusy, prowadzące do poważnych chorób.
- Przenoszenie bakterii. Muchy na swoich ciałach oraz nogach mogą z miejsca na miejsce przenosić bakterie. Przykładem takich bakterii przenoszonych przez muchy, są Escherichia coli i Salmonella, które powodują choroby przewodu pokarmowego.
- Przenoszenie pasożytów. Muchy przenoszą jaja pasożytów, które mogą infekować zwierzęta i ludzi.
- Przenoszenie wirusów. Muchy mają potencjał do przenoszenia wirusów, chociaż nie jest to tak powszechne, jak przenoszenie bakterii.
- Zakażenia ran. Muchy lądujące na otwartych ranach mogą zanieczyścić je bakteriami, prowadząc do infekcji i komplikacji.
W związku z wysokim zagrożeniem, wynikającym z przenoszonymi przez muchy bakteriami i wirusami, ważne jest utrzymanie higieny i właściwego postępowania z żywnością. Obejmuje to przede wszystkim przechowywanie żywności w szczelnych pojemnikach, utrzymanie czystości obszarów przygotowywania żywności, a także stosowanie siatek przeciw owadom i innych metod kontroli much.